Nieuwe collages.
25 januari 2022.
Het is collagetijd. Het herzien van oud werk en het maken van nieuw werk uit die delen die zich voor hergebruik lenen. En dan gebeurt er dit :
Een
intense en kleurrijke wereld komt tevoorschijn. Intuïtief, vitaal en
verrassend. Die met de schilddragers fascineert mij het meest en ik
wissel van gedachten met een kunstzinnige vriendin. Zij ziet er Samoerai
in die schilden uittesten. Als ik langer kijk dan zie ik dat ze geen
wapens dragen. Het voelt als een dans en wie het het mooist doet heeft
gewonnen. Was dat overal maar zo.
14 januari 2022.
Daar het nog altijd lockdown is, alle dagen op elkaar lijken en het buiten grijs en mistig is........dan is het werken met kleur een mooie remedie. Als er dan ook nog gerecycled kan worden, dan is er een begin. Veel en nauwkeurig stroken snijden van en uit schilderijen die om een tweede leven vragen. Dat valt niet altijd mee, omdat de te verweven kleuren ook bij elkaar moeten passen. Anders gezegd: het samenvoegen van 2 werken moet meer geven dan beiden apart.
En
zo wordt de doorgang van een schilderij van een bijna ondoordringbaar
bos nog verder versterkt via het rasterwerk ervoor. Ondanks dat blijft
er licht zichtbaar. In dit geval door de reflectie van bladgoud-vlokken.
Behalve
de stroken is ook de ondergrond waarop gewerkt wordt belangrijk. Soms
is het net niet helemaal okee en bij een dergelijke twijfel is het beter
om eerst verder te onderzoeken. Dat ziet er zo uit:
Een
andere manier van werken is eerst met tape en acryl een intuïtief
bepaald lijnenpatroon uitzetten. Daarna worden de stroken op dezelfde
wijze toegevoegd en ontstaat een min of meer willekeurig lijnenspel.
