Nieuwe schilderijen en collages in Corona-tijd.

Nieuw schilderijen en collages in april, mei, juni en juli 2020.

Na een zeer geslaagde vernissage van mijn expositie in Galerie Bleiswijk, werd ik een week later geconfronteerd met de sluiting van de Galerie i.v.m. de Corona-crisis. En dat was een regelrechte tegenvaller, mede omdat ik er veel tijd en energie in gestoken had en het een soort overzichtstentoonstelling zou zijn, omdat ik enkele maanden later 75 zou worden.

Na het uitruimen van de Galerie werd het weken stil. Mijn creativiteit zat op slot.

Ik deed wel pogingen om te schilderen, maar kwam niet verder dan 3 keer hetzelfde beeld. Wel heel intens. Op een zeker moment wilde ik het Coronavirus naar buiten schilderen: het monster, dat nog maar deels te zien was, de verwoede strijd in de gezondheidszorg en tenslotte een foetale vorm, kwetsbaarheid ten top.

Dat luchtte op, maar het zoeken bleef. Mijn intuïtieve manier van werken wilde niet en om toch iets te doen belandde ik in meer mentale schilderijen. Waarin wel iets gebeurde met gelaagdheid.

Tot een vriendin mij uitnodigde om een schilderworkshop bij haar in de tuin te geven. En dat maakte dat de spontaniteit weer ging lopen. Als eerste opdracht - het stormde daar wel - liet ik bewegende schaduwen op het doek vastleggen.

De coronatijd liep door en ik had het gevoel dat er "iets" over alles heen lag. Ik hoorde dit ook van collega-creators. En ik begon dikke lagen aan te brengen op bestaande schilderijen, die ik daarna open kraste. Oude beelden van vroeger met wasco kwamen weer terug.

Terwijl ik ermee bezig was keek ik de Netflix-serie Vikings, waar de hoofdpersonen zich nogal eens achter sluiers "verstopten". Sluiers !

Van een afstand leek het ook of ik met textiel had gewerkt. Mijn experimenteerlust was gewekt en ik besloot door te gaan.

Maar eerst werd ik op mijn verjaardag verrast met een surpriseparty. Wat een stille buiten-schildermiddag in de tuin zou worden werd een verwelkoming met geschenken, bloemen, een lied en een viertal goede schildersvrienden, zodat er ook nog geschilderd kon worden.

Van anderen ( corona -beperkingen )  kreeg ik ca. 50 kleine kunstwerkjes met het verzoek die tot een collage te verwerken en dat zag er zo uit:

Intussen was het prachtig weer en bracht ik veel tijd door in de Hennip Gaarde bij Zevenhuizen, waar ik steeds weer verrast werd door de prachtige velden met wilde bloemen. Fotograferen prachtig, maar er wilde ook geschilderd worden.

Dan verdwenen de sluiers en kwamen er schoonheid. kleur en licht in beeld.